Często pisze o tym, że pięknie zaczyna się dziać w naszym życiu, w naszych relacjach, jak zaczynamy kochać siebie, jak mamy ze sobą zbudowaną piękną relację. Dziś podzielę się z Tobą co mam konkretnie na myśli, co to oznacza piękna relacja i jak ją się buduje?
Buduje się ją krok po kroku, to co dzienne wybory, to co o sobie myślisz, to jakie masz przekonania, to twoje uczucia, działania, twój kierunek uwagi, twoje podejście, to na czym jesteś sfokusowana powoduje, że jest jak jest.
Są pewne piękne zachowania które jeśli są dominujące, to pomagają w budowaniu relacji jak i są destrukcyjne, które jeśli są dominujące, to powodują, że ta relacja nie jest piękna, bo nie zachwycająca,a raczej dająca wiele frustracji, nie zadowolenia, nie pozwalająca na cieszenie się życiem, a nawet czasami toksyczna.
Ze sobą relacje buduje się podobnie jak z kimś.
Tu decydujący jest Twój kierunek uwagi, Twoje podejście, to Ty wybierasz reakcje wiele razy dziennie, każda sytuacja która nadchodzi jest neutralna, a Ty nadajesz jej znaczenie, do Ciebie należy wybór, czy wstajesz rano uśmiechasz się do siebie, Witasz z radością dzień, czy od rana jesteś wściekła, kąśliwa, koncentrujesz uwagę na tym co jest nie tak, a nie na tym co jest ok. Do Ciebie należy wybór, czy koncentrujesz się na docenianiu tego co masz, czy skupiasz się na brakach, ciągle narzekając jak jest źle, ale specjalnie nic z tym nie robiąc, bo nie szukając rozwiązań jak to zmienić, a więc nie zmieniając tego. Im więcej czegoś robisz, tym więcej tego jest. Więc im bardziej jesteś sfokusowana na szczerej wdzięczności, na zadowoleniu, to takie przeważnie są Twoje dni, jeśli natomiast jesteś sfokusowana na narzekaniu, czepianiu się, to też takie przeważnie są Twoje dni. Tutaj pomoże obserwacja siebie i wyciąganie z tej obserwacji wniosków.
Bardzo ważną kwestią jest też, jak wyglądała Twoja przeszłość, w sensie zobaczenie z czego wynika Twoje zachowanie dzisiejsze, Twoje wybory, z czego wynikają Twoje przekonania? Bo często jest to powiązane z dzieciństwem i z wychowaniem. Więc podstawowe pytanie które warto sobie zadać, to czy to jak jest dziś, to jak Cię ukształtowano, czy to jak siebie traktujesz, jak traktujesz innych, to jak się ze sobą czujesz, daje Ci poczucie szczęścia, czy raczej cierpienia? Jeśli nie zbudowano w wychowaniu w stosunku do Ciebie w dzieciństwie poczucia własnej wartości, to konsekwencją tego są w wieku dorosłym różne skrajności, można je nazwać inaczej, kompleksy, nie uzdrowione rany które powodują, że jesteśmy nie zdolni do kochania, do cieszenia się w pełni życiem, dlatego w takiej sytuacji trzeba zająć się zbudowaniem poczucia własnej wartości.
Uważam, że dobrym początkiem jest zrobienie porządku z żalem, urazami, bólami co do przeszłości. Trzeba je wyrazić, uzewnętrznić mądrze, więc nie mam oczywiście na myśli zemsty, bo ona nie uzdrawia, tylko inne zdrowe,proste sposoby, choćby wykrzyczenie się, ale nie na kogoś oczywiście, tylko po prostu wyrzucenie na zewnątrz bez krzywdy dla siebie czy kogokolwiek, to co boli, zalega, powstrzymuje przed czerpaniem radości z życia, ciało pokaże Ci jak chce ten ból wyrazić.
Co do posprzątania przeszłości, to bardzo uzdrawiające dla mnie osobiście były spotkania ze swoim wewnętrznym dzieckiem, danie mu tej miłości, uwagi, wiary w nie, której nie dostało od rodziców, to dało zaspokojenie i wewnętrzne szczęście.
Oczywiście wybieranie tego co buduje relację, nie spowoduje że w Twoim życiu nigdy nie będzie smutku, wkurzenia, że będzie tylko przyjemnie, radośnie,no właściwie Ty o tym decydujesz, bo wybierasz reakcję, ale życie jak pewnie wiesz, jest szkołą i często mierzymy się naprawdę z różnymi wielkimi wyzwaniami, a one są po to byśmy się czegoś nauczyli, wyciągnęli wnioski, coś zrozumieli, udoskonalili się, bo te wyzwania z którymi się borykamy, kształtują nas, edukują, są więc potrzebne
Jakie zachowania dominujące, budują piękną relację ze sobą, z innymi?
taktowna szczerość
rozmowa
docenianie
kibicowanie
wspieranie
troska
zaufanie
wyrozumiałość
umiejętność wyrażania mądrze emocji, czyli bez krzywdy dla siebie, czy kogolwiek
spełnianie swoich potrzeb
pozwalanie innym żyć, tak jak tego pragną
traktowanie innych tak, jak samemu chcę się być traktowanym
postawa asertywna, umiejętność mówienia nie
umiejętność wyznaczania granic
umiejętność słuchania
umiejętność rozwiązywania konfliktów
umiejętność uczenia się z porażek
realizacja swoich pragnień, dążenie do ich spełnienia
robienie tego co się kocha
słuchanie głosu swojej intuicji
dobre, pozytywne nastawienie
dostrzeganie piękna w sobie, w innych, w świecie
zachwyt
mówienie prawdy
fokusowanie się na tym co jest ok, poczucie wdzięczności
skupianie się na docenianiu tego co mamy, na cieszeniu się z małych rzeczy
sprzyjające, zdrowe nawyki
umiejętność rozwiązywania problemów
postawa ucznia, uczenie się życia z życia, wyciąganie wniosków
wymaganie od siebie, nawet jak inni nie wymagają
umiejętność przyznania się do błędów, przeproszenia
obserwacja swoich zachowań, wyciąganie wniosków
edukacja
inwestowanie w siebie
wiara w siebie
wybaczenie sobie i innym
zrozumienie, że wszyscy się tu uczymy
szacunek
dotrzymywanie słowa, obietnic
otwarty umysł na nowe
poznawanie siebie w różnych sytuacjach
próbowanie nowych rzeczy
odwaga
A jakie zachowania dominujące, nie pomagają w zbudowaniu zdrowej relacji, bo są destrukcyjne?
narzekanie
pretensje
obwinianie
tłumienie emocji
nie umiejętność przyznania się do błędu, przeproszenia
zawziętość
zazdrość
zemsta
kontrola
ignorancja
nie umiejętność rozwiązywania konfliktów, problemów,chowanie głowy w piasek gdy się pojawią, uciekanie, albo udawanie że ich nie ma, choć są
nie umiejętność uczenia się z porażek, a dołowanie się nimi
brak szczerej rozmowy
czarnowidztwo
czepialstwo
nuda
obrażanie się, fochy, brak rozmowy,tylko komunikaty, trzaskanie drzwiami, nie umiejętność nazwania tego co się czuje
nie umiejętność słuchania
kłamstwa
żądania
traktowanie innych jak swoją własność
życie w urazach, w żalu
udawanie, granie, intrygi
wykorzystywanie
brak szacunku i wdzięczności
fokusowanie się na tym co jest nie tak,a nie na tym co jest ok
żądlenie, wbijanie szpilek
oskarżanie
zapalenie ego: mam rację, wszystko mi się należy
obgadywanie
nie szczerość
dominowanie
zarozumiałość
poczucie wyższości
oczekiwania, żeby się domyślił, nie umiejętność mówienia prosto z mostu
zamiast wsparcia, podcinanie skrzydeł, nie wiara w siebie
zajmowanie się tym czego nie lubimy, tym co nie daje nam szczęścia
agresja tłumiona, albo wyrażona nie właściwie, np. przemocą
oczekiwania żeby ktoś się zmienił, próba zmiany innych, a nie siebie
wiara w romantyczną miłość, w to że przyjedzie rycerz na białym koniu i już zawsze będzie tak pięknie, pokocha mnie, poślubi i wszystko się ułoży, relacja to praca 24 na dobę, a jak to bywa w pracy, człowiek się czasami zmęczy, natrudzi, spoci, więc jest wymagająco, a jak chcesz żeby Cię ktoś pokochał, to zadaj sobie pytanie czy sama kochasz siebie i lubisz ze sobą spędzać czas? Jak tak, to jest duża szansa:) Jak nie, to wiesz od czego zacząć:)
Użyłam słowa dominujące, ponieważ nic nie jest czarno białe, 0:1, nic się wielkiego nie stanie, jak sobie czasem po marudzisz, ale jeśli narzekasz codziennie to dobrze to nie wróży.
Oczywiście większość z nas, a może nawet każdego dotyka i ma miejsce na różnych etapach w życiu lista, a konkretnie nie które zachowania, postawy które są destrukcyjne, właściwie to się przeplata, natomiast te destrukcyjne zachowania,są po to by pokazać Ci, jaki mają na Ciebie wpływ i zapraszają często do zmiany. Pamiętaj, że raczej nie ma osoby na świecie która nie popełnia błędów i nie chodzi wcale o ty by ich nie popełniać, a o ty by pozwolić sobie na to,ale tylko raz, by wyciągać z tego wnioski, uczyć się życia z życia, dążyć do tego by być dobrym człowiekiem, udoskonalać się. Potrzebne jest nastawienie: chcę być dobrym człowiekiem i staram się takim człowiekiem być, a gdy się potkniemy, upadniemy, to w porządku, wstaniemy silniejsi i mądrzejsi, gdy popełnimy błąd, to go naprawiamy, przeprosimy i to jest według mnie zdrowa postawa, nie perfekcjonizm i kontrola, by być zawsze radosnym, nie chodzi o udawanie, jak pewnie wiesz, chodzi o to byś cieszyła się naprawdę z tego jak żyjesz, a więc wybieraj to co Cię uszczęśliwia, ucz się z porażek, wyciągaj wnioski, udoskonalaj siebie.
Bardzo ważna jest zawsze intencja, która jest pod spodem każdego działania, bo miłość okazuje się na różne sposoby, czasami z miłości kogoś opierdzielisz, powiesz dość, odejdziesz, różnie ją wyrażamy. Więc bardzo ważnym pytaniem jest, jaka jest intencja pod spodem w różnych działaniach które się podejmujesz? Bo np. wspomniany opierdziel może z pozoru nie wyglądać dobrze, ale jeśli Twoją intencją jest miłość, powiedzenie do kogoś kto robi sobie krzywdę, jak długo zamierasz dalej siebie tak ranić? nie mogę na to dłużej patrzeć!!! to według mnie jest to piękny opierdziel i potrafi go dać jedynie przyjaciel.
Jak zatem pokochać siebie? Najlepsze odpowiedzi, rozwiązania, są często najprostsze: kochając siebie, obdarzając siebie czułą miłością, troską, zaufaniem i tym wszystkim co buduje piękną relacje. Możesz zacząć od prostego na pierwszy rzut oka ćwiczenia, od mówienia sobie: KOCHAM CIĘ. Piszę, że tylko na pierwszy rzut oka jest łatwe, bo jeśli miłość jest czymś dla Ciebie obcym, Twój umysł wtedy być może będzie zaprzeczał i za nim te słowa poczujesz, nauczysz się jak być wytrwałą, bo to trochę potrwa:) Ale wytrwałość to piękna, potrzebna cecha, więc nie poddawaj się!
